علی البرزی/
تا به امروز با خودتان فکر کرده‌اید که چرا در گذشته پدران ما یک زندگی آرام همراه با نشاط و شادی بیش‌تری داشته‌اند؟ اما امروزه ما در هیاهوی زندگی شهری به دنبال گمشده‌ای به نام نشاط هستیم؟!
گسترش شهرها و صنعتی شدن جوامع تاثیرات فراوانی در نشاط یک جامعه دارد و چنانچه مسائل حاشیه‌ای از جمله ناامنی‌های اجتماعی، درگیری‌های روزمره و گرانی و تورم هم به این موارد اضافه شود در نهایت آن‌چه را که باید در هیاهوی زندگی شهرنشینی جست‌وجو کرد نشاط و شادی عمومی است.
جامعه ایران به دلیل مواجه بودن با تحولات ساختاری همانند افزایش سالانه جمعیت، مسائل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و هم‌چنین گذر از جامعه سنتی به مدرن و در آستانه ورود به عرصه دنیای تکنولوژی شاهد بروز پدیده‌های گوناگونی درحوزه امنیت و آسیب‌های اجتماعی است که این موضوع نشاط و شادی جامعه ایران را بیش‌تر از گذشته تحت تاثیر قرار داده است.
با توجه به اهمیت موضوع نشاط در جامعه، تا به امروز هیچ اندیشمند و کارشناسی در زمینه نشاط اجتماعی جامعه ایران تحقیق و یا پژوهشی ارائه نکرده است و هیچ آمار دقیقی درباره میزان نشاط جامعه وجود ندارد و حتی برای سنجش میزان نشاط هم شاخص تعیین‌کننده‌ای نداریم.
اما موضوعی که بارها و در دفعات گوناگون به وسیله کارشناسان اجتماعی هشدارداده شده است، مربوط به کمرنگ شدن میزان نشاط در جامعه ایران به ویژه در شهرهای بزرگ و صنعتی به دلیل درگیر شدن مردم با مشکلات گوناگون است.
طبق یک مجموعه آماری بین‌المللی که توسط سازمان ملی ارزش‌ها در بین ۹۵ کشورجهان از سال ۱۹۹۵تا ۲۰۰۵ انجام شده است، ایران از نظر شادی و نشاط در رتبه ۵۱ قرار دارد و این درحالی است که کشورما با جمعیتی بالغ بر۷۰ میلیون که بخش زیادی از آن را قشر جوان تشکیل می‌دهند، باید رتبه‌ای بسیار بالاتر از ۵۱ را دارا باشد، چرا که قشر جوان در هر کشور موجب پویایی، حرکت و نشاط است.
متأسفانه زمانی که صحبت از نشاط و شادی در جامعه به میان می‌آید، بعضی از افکار و ذهن‌های پریشان مردم و تعدادی از مدیران تعاریف اشتباهی از جمله رقص و پایکوبی برای نشاط در جامعه ارائه می‌کنند که این موضوع و نداشتن یک تعریف واحد برای آشنایی مردم با مفهوم نشاط، مشکل را دو چندان کرده است.
درصورتی که منظور از نشاط در جامعه آرامش فکری به دور از هرگونه دغدغه اضافه و یا افکار پریشان در بین مردم است که آسیب‌های اجتماعی و هیاهوی زندگی شهری باعث شده است این نشاط به تدریج در جامعه کم‌تر از گذشته شود.
نشاط و شادی در یک جامعه آن‌قدر با اهمیت است که در دین اسلام هم بارها به آن اشاره شده شده است. از دید اسلام زندگی بانشاط، نعمت و رحمت خداست و زندگی توأم با گریه و زاری و ناله و افسردگی، خلاف رحمت و نعمت خداست، چرا که شادی باعث نشاط و امید و غم و اندوه باعث افسردگی و یأس و ناامیدی است. اسلام همواره زدودن اندوه را از دل افراد مؤمن سفارش می‌کند.
در این بین سازمان‌هایی که به صورت مستقیم با مردم و دغدغه‌های آن‌ها سر و کار دارند، همانند بهزیستی، وزارت کار، رفاه و تأمین اجتماعی و وزارت ورزش و جوانان می‌توانند با تحقیق و پژوهش و در اولویت قرار دادن موضوع نشاط در جامعه اقدامات مؤثر و مفیدی در این زمینه انجام دهند.
فراموش نکنیم، چنانچه همانند بسیاری از آسیب‌های اجتماعی به این موضوع هم کم‌توجهی کنیم، در آینده‌ای نه چندان دور شاهد یک آسیب اجتماعی جدید خواهیم بود که این بار علاوه بر تأثیرات منفی در جامعه با جسم و روح انسان‌ها هم سرو کار دارد. /انتهای پیام
منبع: جوان
[1]