نویسنده : علی البرزی

شور و شعور زیارت بارگاه امام حسین(ع) و برکات سفر معنوی کربلا چنان پیوندی بین تمامی اعضای این گروه ایجاد کرده است که نه تنها از طریق شبکه های اجتماعی با هم در ارتباط مستمر دوستانه و کاری هستند، بلکه در فضای واقعی هم قرار است از این پس دورهمی های دوستانه ای برای ارتباط بهتر، بیشتر و استحکام رفاقت های این گروه رسانه ای برگزار شود. دورهمی هایی که شاید اگر امام رضا(ع) بطلبد و شرایط فراهم باشد اینبار در مشهد الرضا شکل بگیرد.

تصور کنید، همسفران شما در سفر به عتبات عالیات یک گروه خوب و دوست داشتنی باشند و هم صدا با آنها در شب میلاد امام علی(ع) در ایوان نجف ذکر«علی مولا، علی مولا» بر زبان داشته باشی، در شب وفات حضرت زینت(س) روبروی تل زینبیه و در جوار حرم امام حسین (ع) مرثیه به یاد ماندی « زینت، زینب» حاج سلیم موذن زاده را زمزمه کنی.

مباحث مذهبی و اجتماعی متنوع گروهی و شب نشینی های به یادماندی با حضور روحانی جوان و با صفای کاروان حاج آقا انصاری داشته باشی، خوردن جوجه و چنجه عراقی و آب انار هم چاشنی کار باشه و از همه مهمتر اعضای گروه با هم همدل و همزبان باشند. به راستی این سفر خاطره انگیز و به یاد ماندنی نیست ؟

در طول سال های گذشته در سفرهای کاری متعدد با گروه ها و همکاران گوناگونی همسفر بوده ام و بین آنها حضور داشته ام اما به جرات می توان گفت که کاروان کربلا با تمامی آنها هم از نظر برکات سفر زیارتی برای من و هم دوستی هایی که شکل گرفت، متفاوت بود.

در این سفر یک هفته ای خاطرات گوناگون و صد البته شیرین برای همه اعضای کاروان رقم خورد اما بی شک شکل گیری یک گروه فعال، با ایمان، با صفا بهترین و به یاد ماندنی ترین خاطره این سفر است، خاطره ای که این روزها با دوستی ها و رفاقت های تازه تداوم دارد. به قول یکی از همکاران و همسفران در این سفر معنوی : « فقط همین چیزهاست که قشنگ می مونه!»