تا همین چند سال پیش آدم ها با هم باصفاتر و رو راست تر بودند و قول و قرارها مردانه و بی کلک بود. قدیم ها اعصاب مردم اینقدر خط خطی و بی روح نبود. قدیم ها مردم برای کمک به همسایه و همنوع خود از هم سبقت می گرفتند و اینقدر حقه و ریا در کار نبود. ..
نویسنده : علی البرزی
به راستی در جامعه چه اتفاقی افتاده که نسبت به یکدیگر بی وفا شده ایم و کمتر به هم رحم می کنیم؟ تا همین چند سال پیش آدم ها با هم باصفاتر و رو راست تر بودند و قول و قرارها مردانه و بی کلک بود. قدیم ها اعصاب مردم اینقدر خط خطی و بی روح نبود. قدیم ها مردم برای کمک به همسایه و همنوع خود از هم سبقت می گرفتند و اینقدر حقه و ریا در کار نبود.
باید حسرت بخوریم بر هزاران نقطه مثبت قدیم ها و قدیم ها و قدیم ها که این روزها کمتر اثری از آنها یافت می شود. تا همین چند سال پیش در محله و شهر و دیار، بار رو دست پیرزن نمی ماند و جوانمردان محله با مشاهده یک پیرزن به همراه بار بلافاصله به کمک وی می شتافتند. قدیم ها آدم ها با هم مهربان تر بودند. سرقت، اخاذی، ریاکاری، فریب مردم و کلاه برداشتن از سرشان یا کلاه گذاشتن سر مردم به بهانه های گوناگون، رعایت نکردن حقوق همسایه، همکاری نکردن دو همکار، فرار از کمک کردن به همنوع، ترس از رفت وآمد با همسایه و مواردی از این نمونه مصادیق بارز این گفتار است که ارزش های اخلاقی در جامعه کنونی تحت تاثیر شرایط ویژه ای قرار گرفته است.
تهران قدیم
شاید شما مخالف این گفتار باشید و بگویید در جامعه ما بسیاری به اصول اخلاقی پایبند هستند، در پاسخ باید اذعان داشت که ما هم منکر این موضوع نیستیم و هنوز هم در جامعه ما بسیاری افراد هستند که اصول اخلاقی را رعایت می کنند، مانند قدیم ها آثاری از کمک به همنوع در مردم وجود دارد و بعضی ها برای همیاری و همکاری در صف اول قرار دارند اما کمرنگ تر شده است. این روزها در یک محیط کوچک مانند یک شهر یا روستا ممکن است، به خاطر یک اختلاف جزئی سر آب یا زمین، آدم کشته شود.
یعنی در فرهنگ های خرد و کوچک هم شاهد از بین رفتن شفقت و مهربانی در برخوردها با یکدیگر هستیم و اصل اخلاق و گذشت در حال از بین رفتن است، پیش تر اگر دعوا می شد، چند نفر می آمدند سوا می کردند اما این روزها در برخی موارد با چاقو در خیابان به جان هم می افتند اما کسی پیش نمی رود! شواهد موجود نشان می دهد که از هم اکنون باید به فکر اخلاق نسل های آینده باشیم، در صورت ادامه داشتن وضعیت و تغییرات خزنده در خرده فرهنگ های کشور، نسل آینده واژه «اخلاق» را در ادبیات زندگی خود نخواهد داشت و به جای این واژه مهم مفاهیمی از دل بی اخلاقی ها، تهمت ها، کلاهبرداری ها، مال مردم خوری ها و مواردی از این نمونه در زندگی نسل های آینده جاری می شود.
بدترین چیز در یک جامعه بی تفاوتی است، مردم در جامعه فعلی، هدف و امید شان را از دست داده اند و این همه را نابود می کند. فراموش نکنیم، اخلاق و قانون مداری پیوند محکم و ناگسستنی با هم دارند، این اخلاق است که زمینه اجرای صحیح قانون را فراهم می کند و در آن سوی ماجرا اجرای کامل قانون است که در برابر انحراف نمودار اخلاق در جامعه همچون سد محکمی قرار می گیرد. پایان بندی این یادداشت پاسخ به یک پرسش است که پاسخ آن باشد برعهده شما.
*********
آیا اخلاق در جامعه ایران کمرنگ شده است؟
منبع: هفته نامه شما
