شرکت کنندگان این مسابقات دختران و پسرانی بودند که هنوز از دنیای کودکی و شادی‌های دوران مدرسه فاصله نگرفته، اما پا در عرصه‌ای گذاشتند که می‌تواند آغازی برای موفقیت‌های بزرگ در زندگیشان باشد. بی شک حال و هوای دو روز برگزاری مسابقات در دانشگاه شریف با حضور دانش آموزان متفاوت تر از روزهای معمول یکی از بزرگترین دانشگاه های صنعتی کشور بود و به همین دلیل اگر در روزهای برگزاری مسابقات به جای نام « دانشگاه شریف» از نام «دانشگاه نادکاپ» برای این مکان ….
گزارش از علی البرزی
آخرین روزهای هفته گذشته بهانه خوبی برای علاقه مندان به مسابقات دانش آموزی رباتیک (نادکاپ) بود که برای تماشای شانزدهمین دوره از مسابقات به دانشگاه صنعتی شریف مراجعه کنند. دانشگاه شریف واقع در خیابان آزادی معروف ترین و شناخته شده ترین دانشگاه در غرب تهران است که برای برگزاری این دوره از مسابقات نادکاپ انتخاب شد. مسابقاتی که به باور بسیاری از کارشناسان پس شانزده دوره برگزاری نیازمند بازنگری اساسی و استفاده از تمامی ظرفیت های اصلی آن است، ظرفیت هایی مهمی به نام «دانش آموزان نخبه» که مسابقات نادکاپ بسیاری از آنها را در یک روز و در یک مکان جمع کرده بود.
هر چند که بر خلاف سال های گذشته اینبار از بنرها و تابلوهای اطلاع رسانی در مسیر رسیدن به محل مسابقات خبری نبود ، اما تمامی افرادی که از گیت بازرسی دانشگاه شریف وارد می شدند، به خوبی روز متفاوت دانشگاه شریف را به نسبت روزهای گذشته اش را احساس می کردند. خیابان های دانشگاه شریف مملو از دانش آموزانی بود که دست در دست پدران و مادران خود به سمت سالن برگزاری مسابقات در حرکت بودند. بی‌شک مسابقات روباتیک دانش‌آموزی را می‌توان جذاب‌ترین شاخه از مسابقات دانش‌آموزی در کشور دانست؛ به ویژه زمانی که این مسابقات با استقبال دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها در ایران همراه شود.
مسابقات نادکاپ
*پیش به سوی محل برگزاری
در انتهای خیابان اصلی دانشگاه شریف مراجعه کنندگان به دو گروه نقسیم می شوند، یک گروه برای بخش هوافضای مسابقات راهی محیط رو باز و گروه دوم برای بخش های دیگر راهی سالن بزرگ و سر پوشیده ای به نام «سالن ورزش» می شوند، اینجا همان محل اصلی برگزاری مسابقات است که شرکت کنندگان پس از طی مراحل مقدماتی و ثبت نام وارد آن می شوند. شانزدهمین دوره از مسابقات رباتیک دانش آموزی (نادکاپ)، پس از دو هفته تاخیر به دلیل برگزاری امتحانات مقطع دکتری ، سرانجام در روزهای ۲۲ و ۲۳ اسفند ماه برگزار شد. شرکت کنندگان این مسابقات دختران و پسرانی بودند که هنوز از دنیای کودکی و شادی‌های دوران مدرسه فاصله نگرفته، اما پا در عرصه‌ای گذاشتند که می‌تواند آغازی برای موفقیت‌های بزرگ در زندگیشان باشد. بی شک حال و هوای دو روز برگزاری مسابقات در دانشگاه شریف با حضور دانش آموزان متفاوت تر از روزهای معمول یکی از بزرگترین دانشگاه های صنعتی کشور بود و به همین دلیل اگر در روزهای برگزاری مسابقات به جای نام « دانشگاه شریف» از نام «دانشگاه نادکاپ» برای این مکان استفاده می کردیم، سخن به گزاف نگفته ایم.
*نادکاپ فقیر و غنی ندارد
جالب اینجاست که علاقه به مسابقات رباتیک دانش آموزی فراگیر و درهمه طبقاتی اجتماعی جامعه وجود دارد و این موضوع در بین خانواده هایی که با فرزندان خود برای شرکت در این دوره از مسابقات نادکاپ به دانشگاه شریف مراجعه کردند، به خوبی نمایان بود. بعضی ها با خودروهای شاسی بلند به محل مسابقات آمده اند و بعضی ها هم با مترو و اتوبوس خود را به محل مسابقات رساندند، البته آنهایی که با خودرهای شاسی بلند آمده بودند، از قضا دیرتر به محل مسابقات رسیدند، چرا که با مشکلات گوناگونی برای پیدا کردن جای پارک مواجه شدند!
*ساعت ۹ صبح، آغاز مسابقات
عقربه های ساعت روی عدد ۹ ایستاده است که سوت آغاز مسابقات در سالن ورزش دانشگاه به صدا در می آید، این یعنی آغاز دو روز مسابقه جذاب و پر تحرک هزار و ۲۴۲ تیم رباتیک دانش آموزی از سراسر کشور، دانش آموزانی که آمده اند تا از بین آنها برگزیدگان نهایی برای مسابقات بین المللی رباتیک انتخاب شوند. بخش اصلی شامل مسابقه روبات‌ها در ۲۰ رشته از جمله آتش‌نشان، هزار توی شهری (ماز هوشمند نوری)، جاده صاف کن(شیء جمع‌کن مغناطیسی)، رالی، خدمتکار، جنگجو، فوتبالیست، نورخور، مین‌یاب، میکروموس مقدماتی و تعقیب خط دانش‌آموزی برگزار شد و در بخش جنبی نیز کارگاه‌های تخصصی آشنایی با علم روباتیک برای خانوادهها و فرزندان آنها برگزار شد.
مسابقات نادکاپ
*کلاس های دانشگاه شریف ، تعمیرگاه ربات ها
یکی از حاشیه های قابل توجه این دوره از مسابقات رباتیک نادکاپ تبدیل شدن کلاس های درس دانشگاه شریف به تعمیرگاه ربات های دانش آموز بود، در کنار سالان اصلی مسابقات ، دانش آموزان به همراه مربیان و والدین خود در کلاس های دانشگاه سرگرم تعمیر ، بازسازی و همچنین سوار کردن قطعات ربات های خود و هماهنگ سازی آنها با نرم افزار های رایانه های شخصی بودند.
*ربات هایی برای آینده کشور
هادی اسماعیلی دبیر اجرایی شانزدهمین دوره مسابقات روباتیک دانش‌آموزی «نادکاپ» با بیان اینکه گرایش شرکت کنندگان و دانش‌آموزان به برنامه‌نویسی ربات‌ها و کیفیت بخشی به مسابقات ویژگی اصلی این دوره از مسابقات است، به «همشهری» می‌گوید: در این دوره از مسابقات روباتیک بیشتر شرکت‌کنندگان با توجه به هوش و استعداد خود برنامه نرم‌افزاری یک روبات را طراحی کرده‌اند و طرح‌های جدیدی از روبات‌ها با قابلیت‌های گوناگون در این دوره از مسابقات ارائه شده است. به گفته اسماعیلی، شاخه ها و رشته های مسابقات امسال، به گونه ای طراحی شده است که با توجه به نیازسنجی های کلان کشور انجام شود و رشته های کیفی تری اضافه شده است، برای مثال مسابقات جنگ استراتژیک ربات ها، مین یاب ها و انباریابی ها با توجه به نیازسنجی های کشور در این دوره قرار گرفته است. به اعتقاد دبیر این مسابقات آشنایی کامل دانش‌آموزان با قطعات الکترونیک همانند درایوهای ترانزیستوری و برد‌های الکترونیک روبات‌ها از ویژگی‌های متمایز این دوره از مسابقات نسبت به دوره‌های گذشته بود.
*۹۶ دانش آموز برتر رباتیک باز
اما سرانجام شانزدهمین دوره مسابقات دانش آموزی نادکاپ (نوآوری و ابتکارات دانش آموزی) شریف عصر روز جمعه با معرفی ۹۶ تیم برگزیده به کار خود پایان داد. دبیر اجرایی این دوره از مسابقات نادکاپ شریف درباره همه آنچیزی که در دو روز برگزاری مسابقات گذشت، به «همشهری» می گوید: تعداد هزار و ۲۴۲ تیم رشته از ۶۸ شهر کشور در این دوره از مسابقات شرکت کردند. هادی اسماعیلی تعداد دانش آموزان شرکت کننده در این مسابقات را دوهزار و ۱۲۸ نفر دختر و پسر از مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان عنوان کرد. به گفته وی، این دانش آموزان در پنج رشته رباتیک، هوافضا، نانوشیمی، زیست شناسی و نجوم با یکدیگر به رقابت پرداختند.
گفتنی است ، به تیم های برگزیده به ترتیب اول تا سوم کارت شرکت در مسابقات رباتیک بین المللی امارات متحده عربی به میزان ۵۰ ، ۴۰ و ۳۰ درصد تخفیف، بن شرکت در تورهای علمی در استان های مختلف کشور به میزان ۲۵، ۲۰ و ۱۵ درصد تخفیف و مبالغی نقدی اهدا شد.
به هر روی پرونده شانزدهمین دوره مسابقات رباتیک دانش آموزی نادکاپ هم در روزهای آخر سال ۹۲ بسته شد، اما فراموش نکنیم که دانش آموزانی که دراین مسابقات با اشتیاق فراوان شرکت می کنند، روزی در این کشور در گروه سرمایه های ارزشمند و نیروهای فکری و نخبگان علمی تعریف خواهند شد، پس از هم اینک به فکر آینده این دانش آموزان رباتیک باز باشیم.
شاید تجربه کشورهای پیشرفته برای سرمایه گذاری روی نخبگان از دوران نوجوانی بهترین مثال برای مدیران دست اندرکار این موضوع در کشور باشد. کشور هایی که از دوران مدرسه برای شناسایی و پرورش استعداد های دانش آموزان نخبه خود وقت گذاشته و هزینه می کنند تا درآینده از همین نخبگان در جایگاه های مهم کشورشان استفاده کنند. فراموش نکنیم، نادکاپ در ایران تنها یک تفریح و مسابقه دانش آموزی نیست، نادکاپ یک فرصت ایده آل برای بهره برداری های آینده از تمامی ظرفیت های موجود در آن است./ انتهای پیام
منبع: همشهری
*****************************************************************************************************************************************************************************************************
این هم متن گزارش چند سال پیش من از مسابقات نادکاپ
امید های رباتیک ایران به کجا می روند؟
علی البرزی
دهمین دوره مسابقات روباتیک دانش‌آموزی (نادکاپ) با معرفی تیم‌های برتر به کار خود پایان داد.به‌نظر می‌رسد بعد از ۱۰دوره برگزاری مسابقات نادکاپ، زمان آن فرا رسیده که تجربه سال‌های گذشته مورد ارزیابی کارشناسان قرارگرفته و استعدادهای برتر این مسابقات پرورانده شوند و به شایستگی مورد بهره‌برداری قرار گیرند.
به گزارش خبرنگار«همشهری»، دهمین دوره مسابقات دانش‌آموزی روباتیک در کشور ۶ بهمن ماه در محل دائمی نمایشگاه‌های فرهنگسرای رازی برگزارشد. این دوره از مسابقات با استقبال خوبی از طرف دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها همراه بود؛ به‌صورتی که در پایان مهلت ثبت نام دهمین دوره، حضور ۲۰۰۰ نفر در قالب ۶۴۰ تیم در این جشنواره مسجل شد. بی‌شک مسابقات روباتیک دانش‌آموزی را می‌توان جذاب‌ترین شاخه از مسابقات دانش‌آموزی در کشور دانست؛ به‌ویژه زمانی که این مسابقات با استقبال دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها در ایران همراه شود.
این بار فرهنگسرای رازی و محل دائمی نمایشگاه‌های این فرهنگسرا در جنوب تهران به‌عنوان محل رقابت ۶۴۰ تیم روباتیک انتخاب شده بود. شاید تجربه موفق برگزاری ۹ دوره از مسابقات روباتیک دانش‌آموزان بود که مدیران شهرداری تهران را برآن داشت تا برای برگزاری دهمین دوره مسابقات آن هم در وسعتی بیشتر از گذشته ترغیب شوند و علاوه بر سازمان فرهنگی، هنری شهرداری تهران، امسال مرکز فعالیت‌های علمی دانشگاه علم و صنعت، معاونت تربیتی آموزش و پرورش و سازمان دانش‌آموزی هم در برگزاری مسابقات روباتیک مشارکت داشته باشند.
صبح جمعه در جنوب تهران
زمانی که از میدان انقلاب به سمت فرهنگسرای رازی در میدان قزوین حرکت می‌کنی، در طول مسیر بنرهای اطلاع‌رسانی دهمین دوره مسابقات روباتیک دانش‌آموزان همراهی‌ات می‌کنند؛ بنرهایی که ترکیبی از نماد برج میلاد و تصاویری از مسابقات دوره‌های گذشته را در خود جای داده است.
صبح جمعه زمانی که پایتخت در آرامش یک روز تعطیل به سرمی‌برد، در گوشه‌ای از شهر خبرهایی بود. حضور پررنگ دانش‌آموزان در کنار خانوادهها صبح جمعه در جنوب پایتخت را به یک روز شلوغ و پر نشاط تبدیل می‌کند.
نزدیک فرهنگسرا که می‌شوی اتوبوس‌ها پشت سرهم ایستاده‌اند و دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها یکی پس از دیگری به سمت محل برگزاری مسابقه درحرکتند و از چمدان‌ها و وسایلشان مشخص است که از راه‌های دوری برای شرکت در این دوره از مسابقات آمده‌اند.
شرکت کنندگان: آقایان و خانم‌های کوچک
دانش‌آموزان سه مقطع تحصیلی ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان از نقاط مختلف کشور در این دوره از مسابقات شرکت کرده‌اند، پسرها با لباس فرم مخصوص که آرم و نشان مسابقه روی آن حک شده و دخترها هم با مانتو و روسری یک رنگ به سمت محل برگزاری مسابقه در حرکتند.شاید باور این موضوع کمی سخت باشد، اما پسربچه‌هایی که به قول معروف هنوز پشت لبشان سبز نشده و دخترهایی که در عالم کودکی هستند، برای شرکت در یک مسابقه روباتیک رهسپار فرهنگسرای رازی شده‌اند؛ آن هم با چه اشتیاقی و با تجهیزات کامل یک روباتیک‌باز حرفه‌ای. تمام شرکت‌کنندگان لپ‌تاپ، دفترچه‌های راهنمای روبات و تجهیزات جانبی را با خود به محل مسابقات آورده‌اند.
شرکت‌کنندگان این مسابقه دختران و پسرانی هستند که هنوز از دنیای کودکی و شادی‌های دوران مدرسه فاصله نگرفته‌اند، اما پا در عرصه‌ای گذاشته‌اند که می‌تواند آغازی برای موفقیت‌های بزرگ در زندگیشان باشد.
امیدهای روباتیک ایران همه به خط، همه به پیش
عقربه‌های ساعت عدد ۹ را نشان می‌دهد که با صدای سوت داور اصلی مسابقه همه شرکت‌کنندگان با تجهیزات کامل به سمت محل برگزاری و زمین‌های در نظر گرفته شده می‌روند و براساس شماره و اولویت، یکی پس از دیگری رقابت خود را آغاز می‌کنند.این دوره از مسابقات در ۲ بخش اصلی برگزارشد؛ بخش اصلی شامل مسابقه روبات‌ها در ۲۰ رشته از جمله آتش‌نشان، هزار توی شهری (ماز هوشمند نوری)، جاده صاف کن(شیء جمع‌کن مغناطیسی)، رالی، خدمتکار، جنگجو، فوتبالیست، نورخور، مین‌یاب، میکروموس مقدماتی و تعقیب خط دانش‌آموزی برگزار شد و در بخش جنبی نیز کارگاه‌های تخصصی آشنایی با علم روباتیک برای خانوادهها و فرزندان آنها برگزار شد.
گرایش شرکت‌کنندگان به برنامه‌نویسی روبات‌ها
هادی اسماعیلی دبیر دهمین دوره مسابقات روباتیک دانش‌آموزی« نادکاپ» با بیان اینکه گرایش شرکت‌کنندگان و دانش‌آموزان به برنامه‌نویسی روبات‌ها ویژگی اصلی این دوره از مسابقات است، می‌گوید: در این دوره از مسابقات روباتیک بیشتر شرکت‌کنندگان با توجه به هوش و استعداد خود برنامه نرم‌افزاری یک روبات را طراحی کرده‌اند و طرح‌های جدیدی از روبات‌ها با قابلیت‌های مختلف در این دوره از مسابقات ارائه شده است.
به گفته اسماعیلی، روبات جاده صاف کن یکی از روبات‌های جدید است که در این دوره از مسابقات توسط بچه‌های مقطع راهنمایی طراحی و ساخته شده است. به باور وی دهمین دوره مسابقات روباتیک هم از لحاظ کیفی و هم از جهت کمی افزایش قابل توجهی داشته است؛ به‌صورتی که در این دوره بیش از ۲ هزار نفر در مسابقه شرکت داشتند.به اعتقاد دبیر این مسابقات آشنایی کامل دانش‌آموزان با قطعات الکترونیک همانند درایوهای ترانزیستوری و برد‌های الکترونیک روبات‌ها از ویژگی‌های متمایز این دوره از مسابقات نسبت به دوره‌های گذشته بود.
مشهدی‌ها با بیشترین روبات‌بازها آمدند
بنابر اظهارات اسماعیلی، دانش‌آموزان سه مقطع تحصیلی از مشهد بیشترین شرکت‌کنندگان این دوره از مسابقات بودند و بعد از آن شیراز و تهران بیشترین شرکت‌کننده این دوره از مسابقات نادکاپ را به‌خود اختصاص دادند.وی با بیان اینکه در این دوره از مسابقات توجه ویژه‌ای به نوآوری‌ها صورت گرفته، می‌افزاید: به‌عنوان مثال زمین‌های مسابقه برای نخستین‌بار در سه شکل دایره‌ای، مستطیل و متحرک ساخته شده‌است که این موضوع باعث تحرک بیشتر روبات‌ها در زمین مسابقه و تسهیل در کنترل آنها توسط اپراتورها می‌شود.
می‌خواهم قهرمان روباتیک جهان شوم
اما علی احمدی، دانش‌آموز دوم‌راهنمایی ساکن اصفهان است که به همراه تیم ۴ نفره خود برای شرکت در این دوره از مسابقات به تهران آمده است. روبات علی و دوستانش یک روبات آتش‌نشان است و به قول خودش چندین ماه با بچه‌های کلاس برای ساخت و طراحی آن وقت گذاشته، علی با وسواس خاصی برد الکترونیک روبات را برای آخرین‌بار قبل از مسابقه چک می‌کند.
پدر علی که خود یک معلم و فرهنگی است درباره چگونگی آشنایی پسرش با علم روباتیک می‌گوید: سال گذشته زمانی که از تلویزیون تصاویری از مسابقات روباتیک در ژاپن پخش شد، علی و تعدادی از دوستانش در مدرسه تصمیم گرفتند که یک روبات را طراحی کنند.
پدر علی با بیان اینکه در آن زمان هیچ فکرش را هم نمی‌کرده که پسرش بتواند این روبات را بسازد، می‌افزاید: با توجه به علاقه علی به این‌گونه از مسابقات امسال به همراه خانواده از اصفهان عازم تهران شدیم. در حال گفت‌وگو با پدر علی هستم که علی دستم را می‌گیرد و می‌گوید: می‌خواهم سال آینده قهرمان روباتیک جهان شوم، چشمان علی نشان از هزاران امید و آرزو دارد.
«نادکاپ» یک مسابقه نیست، یک فرصت است
در حاشیه برگزاری مسابقات مجالی دست داد تا گفت‌وگویی کوتاه با امیر محبی کارشناس فناوری اطلاعات و ارتباطات داشته باشیم. محبی با بیان اینکه در چند سال گذشته شاهد جهش قابل توجه در علم روباتیک در کشور بوده‌ایم، می‌گوید: این‌گونه از مسابقات که در آن افرادی با سنین کم شرکت می‌کنند می‌تواند زمینه‌ساز موفقیت‌های بعدی باشد.
به باور این کارشناس فناوری اطلاعات، چنانچه فرصت‌های این مسابقات به خوبی مورد بهره‌برداری قرارگیرد و از برگزیدگان و نخبگان در رده سنی دانش‌آموزی حمایت‌های لازم انجام شود، می‌توان امیدوار بود که آینده علم روباتیک در کشور روشن و درخشان خواهد بود اما در غیر این صورت چنانچه به این مسابقات صرفا نگاهی مسابقه‌ای و جشنواره‌ای داشته باشیم، نه‌تنها افقی روشن از علم روباتیک در کشور نخواهیم داشت بلکه با پیشرفت تکنولوژی روزبه‌روز هم از علوم جدید در عرصه روباتیک عقب می‌مانیم.بنابر اظهارات وی، نبود یک منبع آموزشی مناسب، به‌دلیل سرعت تغییرشدید در زمینه نرمافزار و سختافزار این رشته، کار مدیران و سازمان‌های دست‌اندرکار را سختتر می‌کند.
امیدهای روباتیک ایران به کجا می‌روند؟
ساعت ۶ بعدازظهر در حالی که آفتاب ششمین روز از آخرین ماه سال چهره خود را در پشت کوه‌های سربه‌فلک کشیده پنهان می‌کند، همچنان در جنوب تهران خبرهایی هست؛ زمان اعلام نتایج مسابقات فرارسیده و برندگان یکی پس از دیگری معرفی و در هر مقطع تحصیلی ۳ تیم به‌عنوان برندگان دهمین دوره مسابقات روباتیک دانش‌آموزی انتخاب می‌شوند و جوایز خود را در مبالغ ۲۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومانی دریافت می‌کنند.
دهمین دوره مسابقات روباتیک دانش‌آموزی « نادکاپ» نکات مثبت بسیاری دربرداشت ازجمله: حضور خانوادهها در کنار فرزندان، معرفی روبات‌های جدید که هرکدام نشان از توانایی فرزندان این سرزمین دارد، دوستی و صمیمیت در یک روز تعطیل و در نهایت برگزاری یک رقابت. این ویژگی‌ها مسابقات روباتیک دانش‌آموزی را از مسابقات دیگر متمایز کرده است.
شرکت‌کنندگان سوار بر اتوبوس‌ها راهی مبادی اولیه و شهرهای خود می‌شوند، اینبار اتوبوس‌ها هستند که در مسیر فرهنگسرای رازی تا میدان انقلاب همراهی‌ات می‌کنند. در مسیر بازگشت از فرهنگسرای رازی پرسشی ذهنم را مشغول می‌کند، به راستی امیدهای آینده روباتیک ایران به کجا می‌روند؟! آیا تا به‌حال مدیران نخبه‌پرور! مسابقات روباتیک را با مسابقات ورزشی مقایسه کرده‌اند؟ آیا میدانند که می‌شود از حضور نوجوانان در این مسابقات حمایت کرد و ضمن ایجاد پشتگرمی، بسترساز توسعه علمی در تاریخ ایران بود؟باید نگران بود، نگران از روزی که در اثر غفلت برخی مدیران نخبه‌پرور! نه تنها حمایتی شامل آینده‌سازان روباتیک در کشور نشود بلکه مقصد بعدی امیدهای روباتیک ایران یکی از کشورهای خارجی باشد و نخبه‌نوازی! برخی از مدیران بسیاری از این نوجوانان را هم فراری دهد!؟
